تحریم های اقتصادی جایگاه قابل توجهی در عرصه روابط بین الملل دیپلماتیک دارد. جهان توسعه یافته این مکانیسم ها را جایگزینی برای اجتناب از جنگ و تشدید تنش نظامی می داند. اعتقاداتی وجود دارد که تاریخ وجود تحریم‌ها به دوران باستان بازمی‌گردد، اگرچه از نظر عملکردی حجم کار بیشتر به قرن بیستم بازمی‌گردد. سازمان ملل متحد، مجموعه ای از تحریم ها را با هدف حفظ صلح جهانی تدوین کرده است. دست اندرکاران  معتقد بودند که تحریم ها پشتوانه  خنثی ساختن خطرهای  جنگ  می شدند و فشار اقتصادی به امتیازات سیاسی تبدیل می شدند.   

تحریم های اقتصادی چیست، چه کسانی قدرت استفاده از آن را دارند و تاثیرات آن بر کشورهای هدف چقدر است؟ 

دو نوع  تحریم  اقتصادی وجود دارد :

بین المللی  فراگیر؛

هدفمند  بین المللی (هوشمند)؛

تفاوت بین آنها شدید  می باشد. در صورت  اول، زیان‌های اقتصادی و بحران‌های ناشی از تحریم‌های اعمال‌شده بر جامعه‌ای که در دولت تحت تحریم  زندگی می‌کنند، برای همه اقشار اجتماعی قابل توجه است.

تأثیرات منفی اعمال تحریم نوع دوم را اعضای یک قشر خاص سیاسی، دولت یا شرکت های وابسته به دولت تجربه می کنند. این نوع تحریم مستقیماً محدودیت ها و ممنوعیت هایی را برای مسدود کردن دارایی ها، مسافرت ها و محصولات لوکس اعمال می کند.

از نظر آماری، «تحریم‌های هوشمند» اغلب برای تأثیرگذاری بر وضعیت هدف مورد استفاده قرار می‌گیرند، که در آن هم شی و هم موضوع دقیقاً تعریف می‌شوند. اقداماتی مانند ممنوعیت جزئی تجارت برخی محصولات یا تحریم کامل در دوران تحریم های اقتصادی رایج است.  

تحریم یکی از سخت‌ترین اقدامات قهری تحریم‌های اقتصادی است که بر اساس آن تجارت برخی کالاها ممنوع  می شود و در بسیاری از موارد این اقدام با هدف تولید اهمیت استراتژیک است که خسارت قابل توجهی به کشور هدف وارد می‌کند. این نوع فشار در خدمت رسیدن به هدفی است که تحریم ها برای آن وضع شده است، دلیل آن ممکن است نگرش غیرقابل قبول یک کشور به یک موضوع خاص، درگیری و تیرگی روابط با هر کشوری و غیره باشد.

تحریم‌ها مدت‌هاست که به‌عنوان ابزاری برای تنظیم و تثبیت روابط خارجی در دنیای مدرن استفاده می‌شود. 

سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان ملل (سازمان ملل) و اتحادیه اروپا و همچنین دولت‌های منفرد صلاحیت ایجاد آنها را دارند.

دوام و اثربخشی اقدامات قهری، در برخی موارد، در برخی از کشورها مؤثرتر است و گاهی اوقات کمتر مؤثر است. بستگی به این دارد که تحریم ها چقدر شدید و  بزرگ باشد و  چه تعداد دولت ها  و سازمان ها  درگیر هستند. یکی از پیش نیازهای دستیابی به هدف مورد نظر، تحریم های بسیاری از کشورها به طور همزمان است که باعث افزایش نیروی ضربه به جسم مورد نظر می شود. 

 بحث اهمیت تحریم ها را با این جمله سفیر سابق انگلیس در سازمان ملل متحد جرمی گرین استاک به پایان می برم: «تحریم ها حد طلایی بین اعلامیه های توخالی و اعلان جنگ هستند “.

https://www.cfr.org/backgrounder/what-are-economic-sanctions#chapter-title-0-9