رتبه اعتباری یک ارزیابی مستقل از اعتبار یک کشور یا نهاد دولتی است که سطح ریسک مرتبط با وام دادن به یک کشور خاص را نشان می دهد. رتبه‌بندی‌ها توسط سازمان‌های مختلف، از جمله رتبه‌بندی‌های تولید شده توسط سه سازمان معتبر Fitch، S&P و Moody’s تعیین می‌شوند.

تاریخچه رتبه بندی اعتباری یک کشور راهنمای سرمایه گذارانی است که کمتر با وضعیت اقتصاد کلان محلی یک کشور آشنا هستند، به همین دلیل است که هنگام تصمیم گیری برای سرمایه گذاری، البته رتبه مشابهی را در نظر می گیرند.

بنابراین، موقعیت رتبه اعتباری برای دولت مهم است و با یک معیار مشخص نمی شود. داده های سیاسی-اقتصادی کشور، درآمد سرانه، بدهی خارجی موجود، سطح فساد، سابقه نکول و غیره  در ارزیابی مهم است.

یکی از معیارهای اصلی ذکر شده در بالا که از اهمیت بالایی در تعیین رتبه اعتباری برخوردار است، سابقه نکول  می باشد.  

چه زمانی یک دولت  مورد تهدید  نکول قرار می گیرد و اعلام آن چه پیامدهای احتمالی دارد؟

بسیاری از کشورها از وام‌های خارجی بهره می‌برند، وام‌هایی که یک دولت  از کشورهای دیگر، بانک‌های خارجی یا مؤسسات مالی بین‌المللی دریافت می‌کنند که با نرخ بهره پایین و مدت طولانی  مشخص می‌ گردد.

بدهی های خارجی دولت  را در مقابل وظایف و مهلت های مشخص تعیین شده قرار می دهد. زمانی که کشوری نتواند به تعهدات خدمات بدهی خود عمل کند و نتواند سود یا اصل بدهی خود را به موقع بازپرداخت کند، کشور با نکول مواجه می شود.

علام پیش فرض برای کشور بسیار مضر است که در بسیاری از زمینه ها تأثیر منفی دارد. در این زمان است که رتبه اعتباری دولت به حداقل می رسد. این اتفاق به خودی خود منجر به بدتر شدن فضای سرمایه گذاری، کاهش قابل توجه دارایی ها و به طور کلی بحران اقتصادی می شود.  

نابراین، رتبه اعتباری، بدهی خارجی و نکول رابطه علت و معلولی با یکدیگر دارند. یکی به دیگری منتهی می شود، دومی به سوم و غیره. چنین فرمولی برای نتیجه گیری نیز امکان پذیر است: رتبه بندی اعتباری برای همه کشورها نگرانی است، بدهی خارجی یک مسئولیت بزرگی، و نکول یک داده نامطلوب برای همه  می باشد.   

توجه: کشورهای زیر در 7 سال گذشته نکول را تجربه کرده اند: لبنان و آرژانتین (2020)، باربادوس (2018)، ونزوئلا (2017) و یونان (2015).

منبع استفاده شده: https://forbes.ge/ra-aris-depholti/, https://www.investopedia.com/terms/d/default2.asp