تجربه کشورهای ثروتمند جهان نشان می دهد که رونق جهانی موجود عمدتاً به لطف بخش صنعت و خدمات به دست آمده است که در آن زمان سهم کشاورزی در تقویت اقتصاد به تدریج رو به کاهش بود. در پس زمینه این تصویر، این سوال مطرح می شود که نقش کشاورزی در اقتصاد کشور چیست و این بخش چقدر در ساختار بخشی اولویت دارد؟

کشاورزی علاوه بر محتوای سنتی خود که شامل تأمین و تغذیه مردم با محصولات است، در توسعه اقتصاد کشور نیز نقش بسزایی دارد. با این حال، باید به این نکته نیز توجه داشت که نه کشاورزی و نه هیچ بخش دیگری به تنهایی قادر نخواهد بود کمکی دگرگون کننده در تقویت اقتصاد داشته باشد، زیرا با توسعه همزمان بخش‌های مختلف، اصلاحات و تغییرات سیستمی مرتبط است.

کاهش سهم کشاورزی در اقتصاد همانطور که در بالا ذکر شد به این معنا نیست که گام های اشتباه برداشته شده یا اقتصاد جهت گیری نادرستی داشته است. سهم کشاورزی در اقتصاد همه کشورهای توسعه یافته از مراحل توسعه رو به کاهش بوده است. این داده ها به هیچ وجه صنعت بازیافت روستایی را ثانویه یا ناچیز نمی کند. یک بخش کشاورزی جداگانه نیز در حال توسعه بود، اما سایر بخش ها به سرعت در حال پیشرفت بودند که سهم آن از اقتصاد در مقایسه با سایر بخش های “پیشرفته” به طور قابل توجهی کاهش می یافت. بنابراین می توان کشاورزی را پیش شرط صنعتی شدن دانست.

بخش کشاورزی در گرجستان به عنوان یک منطقه اولویت در نظر گرفته می شود. این امر به این دلیل است که این کشور دارای سابقه طولانی در کشت زمین و کشت محصولات است، با این حال، این زمینه اغلب توسط دولت ها به عنوان یک زمینه جایگزین برای فقرزدایی در نظر گرفته می شود. بنابراین منابع و منابع مالی زیادی صرف اصلاحات یا برنامه های حمایت از توسعه کشاورزی می شود. 

علیرغم تلاش های صورت گرفته، بخش کشاورزی همچنان با تعدادی از مشکلات حاد مواجه است. این موارد عبارتند از: زیرساخت های معیوب، صلاحیت های پایین، کمبود فناوری و منابع مختلف، حتی اطلاعات.

یکی دیگر از مشکلات کشاورزی گرجستان کم بودن زمین است. با توجه به وسعت سرزمینی کشور و نرخ پایین شهرنشینی، مساحت کوچکی از زمین برای خانوارهای کشاورزی می آید. حتی تولید در مقیاس کوچک را می توان نه یک تجارت بزرگ و نه یک تجارت سودآور در نظر گرفت.

علاوه بر این، شرایط زیر قابل توجه است: توسعه علم و فناوری به طور قابل توجهی کارایی و بهره وری تولید را افزایش داده است. امروزه افزایش شدید محصول با کمک کمک ها امکان پذیر است. به عنوان مثال، گرجستان به طور متوسط ​​در هر هکتار حدود 2.7 تن گندم و ذرت تولید می کند، در حالی که بلژیک، هلند و ایرلند تا 9 تن در هکتار برداشت می کنند. این وضعیت به دلیل سطح توسعه فناوری های کشاورزی است که در مقایسه با کشورهای توسعه یافته نامطلوب است.

در سال های اخیر، دولت به طور فعال در تقویت بخش کشاورزی مشارکت داشته است. پروژه هایی مانند «معرفی آینده»، «تولید در گرجستان»، برنامه حمایت روستایی، برنامه حمایت کشاورزی، اعتبارات کشاورزی ترجیحی و غیره حول این ایده اجرا شده است.

هدف برنامه های دولتی بهره برداری کامل از پتانسیل کشاورزی و جایگزینی واردات با تولید داخلی است.  

در نهایت می توان گفت که نقش کشاورزی در اقتصاد کشور به ویژه برای کشورهای در حال توسعه با سطح بالای بیکاری و فقر بسیار چشمگیر است. پیگیری سیاست‌ها و سرمایه‌گذاری‌های صحیح که موجب تسریع در بهره‌وری بسیاری از خانوارها و در نتیجه رسیدن تولیدات داخلی به سطح بالایی از توسعه می‌شود، حائز اهمیت است.

مراجع:

https://mepa.gov.ge/Ge/Files/ViewFile/27243، https://www.fao.org/3/aq673ka/aq673ka.pdf